Het dyslexie behandelprogramma PROLEX is gebaseerd op de ‘deliberate practice theory’ (Anders Ericsson 1993), welke zich met name richt op de kwaliteit van de oefening.
Samengevat is de deliberate practice een vorm van oefening waarbij de lerende gedwongen wordt telkens de lat iets hoger te leggen, waarbij zeer reflectief wordt omgegaan met de taak die dient te worden uitgevoerd. Het is een voortdurende confrontatie met de eigen beperkingen. Er wordt continu gezocht naar een manier om de taak anders en beter uit te voeren.
Centraal in de deliberate practice staat de ‘monotone benefits assumption’ die stelt dat het niveau dat iemand bereikt heeft, alleen verklaard kan worden door de hoeveelheid deliberate practice. Naarmate de tijd vordert, worden de stappen voorwaarts steeds kleiner, terwijl er evenveel geoefend dient te worden. Aldus is de effectiviteit van interactie tussen cliënt en begeleider sterk bepalend voor het te verwachten succes van een kind.
Bij het ontwikkelen van het programma heeft Praktijk van de Wiel gezocht naar een trainingssituatie, waarin zo maximaal mogelijk recht gedaan wordt aan de basisprincipes van deliberate practice. We maken hierbij gebruik van het in eigen beheer ontwikkelde softwareprogramma PROLEX digitaal. Daarnaast hebben we andere hedendaagse interactieve en educatieve software geïntegreerd.